Van Orticelli naar Sacrofano

We nemen afscheid van de hoteleigenaar, doen nog wat inkopen en dalen dan af naar de route Reitsma. Het is prima fiets weer en we maken een afdaling van 11 km. Het is goed op de weg letten want gaten in het wegdek die in de schaduw liggen zie je pas op het allerlaatste moment. Bij geen achterop komend verkeer kun je wat meer midden op de weg fietsen als dat beter wegdek oplevert. Overigens doet praktisch geen enkele Italiaan moeilijk als je wat meer van de kant rijdt. Ze lijken daar alle begrip voor te hebben en dat is een prettig gevoel. We hebben het dalen achter de rug overigens op een vrij drukke weg en slaan af naar een binnenweg. En dan is het weer klimmen en dalen maar met prachtige vergezichten. Op een heuvel vliegt de ketting van Rinie d'r fiets eraf en slaat dubbel tussen cranck en kleinste voorblad. Een Italiaanse wielrenner achter ons stopt gelijk om een handje te helpen en met wat wrikken en trekken is het euvel snel opgelost en een praatje is gauw gemaakt. Hij vindt het leuk om onze route te zien op de kaart en blijkt op het vliegveld te werken van waaraf wij maandag vertrekken. We fietsen verder komen verder bijna niemand tegen en lunchen in een verlaten dorp bij een kerkje dat wat schaduw biedt. Daarna klimmen en dalen we weer door, ontmoeten zowaar een peletonnetje wielrenners die greinzen als ze zien met wat voor vracht wij naar boven rijden. Na enkele kilometers komen we bij ons logeeradres aan, waar het bier al koud klaar staat. We kunnen/moeten koken, er is geen eetgelegenheid in de buurt dus stappen we weer op de fiets voor de supermarkt. Dan weer terug, eten e.e. opruimen en voorbereiden en de avond is alweer voorbij.